නිමල දිය දහර වන් සෙනෙහස සිතේ දරා
කොමල තෙපුල වත නිලුපුල ඇඳේ නුරා
එමල නෙලිමි කටු නැත නටු අගෙහි පුරා
අමිල තිලිණයක සොඳුරිය සඳයි සරා
සොඳුරු සිහිනයකි ගෙවෙනා කල දවස
පඳුරු ලලා වැවෙනා සෙනෙයෙහි නිවස
අඳුරු සෙවණැලිත් පලවා හැර සවස
කඳුරු දිය සොයමු නිවනට පෙම් පවස
ලවන් මතෙහි ගලනා ඒ කඳුළු කැට
පවන් සලා පිස ලන්නෙමි දිනෙක හෙට
සවන් පුරා දොඩනා බස් ගැටෙන විට
ගුවන් ගැබට පියඹන්නට හිතයි මට
Posted by
Oshaka Chathura
0 comments:
Post a Comment